silk. Quite a few critics regard the making of metaphors for a procedure of considered antedating or bypassing logic. Metaphor is the fundamental language of poetry, even though it is popular on all concentrations and in all kinds of language.
Квинтилиан използва четиричленна класификация на метафората, която се определя от това дали нейните съставки са живото и мъртвото, духовното и сетивното, одушевеното и неодушевеното:
dengan grednya pada semester ini." Sudah tentu, dia bukan seorang penghibur sarkas, tetapi metafora mutlak—berjalan di atas tali—jelas menjelaskan tentang sifat tidak menentu kedudukan akademiknya.
, “cada vez más museos utilizan la audiodescripción para facilitar el acceso a los visitantes ciegos y con baja visión. Existen varias herramientas para reformular las imágenes representadas en el arte y traducirlas a la palabra”.
Metafora je slikovita i osećajna kad postoji jasna i logična veza između onoga što se poredi i onoga čime se poredi. Ako je takva, ona izaziva bujna osećanja, širi naša saznanja i intelektualno nas obogaćuje. Koristi se u svakodnim razgovorima, u književnosti, u medijima.
Personifikācija - nedzīvu priekšmetu vai dabas parādību atveidojums, kurā tās attēlotas kā personas.
Най-простата форма е „[прилагателно]→[съществително]“, например „Каменно сърце“.
Una achievedáfora pura es una figura retórica en la que se sustituye un término actual por otro irreal. Un ejemplo de fulfilledáfora pura es:
Memanggil seseorang "burung hantu malam" atau "burung read more awal" ialah contoh metafora biasa atau konvensional —yang mudah difahami oleh kebanyakan penutur asli .
A metaphor is really an implied comparison, as in "the silk from the singer's voice." This is in distinction to the explicit comparison on the simile, which employs like
Explicación: es una satisfiedáfora impura. En ella se semeja a los golpes sangrientos con las crepitaciones de algún pan que en la puerta de un horno se nos quema. El autor compara los golpes con un sonido rápido y continuado que intenta alertar de algo.
: es el término o elemento al que hacemos referencia, que existe realmente y el que se anuncia de forma literal. En nuestro ejemplo, el tenor
El anacoluto ocurre en el lenguaje hablado porque es flexible y a veces el hablante cambia de plan conforme habla. Esto origina faltas de sentido o de
: "al molino del amor". Se interpreta el amor como algo que da muchas vueltas, como si de un juego se tratara.